Mijn wekelijkse boodschappen laat ik bezorgen door die grote “blauwe” keten en daar heb ik geen omkijken meer naar, maar aangezien ik echt dol ben op Aziatisch en Surinaams eten, kan ik daar niet alles vinden wat ik nodig heb. Zo’n maandelijkse struintocht door de toko, daar word ik nou echt heel erg blij van. Niet dat het financieel zo voordelig is (sommige producten zijn echt wel veel goedkoper bij de toko maar ik kan de toko simpelweg niet met één product verlaten – ik noem het ’t “Action-syndroom”), maar ik word zo ontzettend blij van al die producten die ik nog niet ken in de toko. Dit keer heb…